top of page

RECENTE BLOGS

Blog 32: de chemo slaat goed aan..!


Vanmorgen zijn we in het AVL geweest, vorige week was er een PET-CT scan gemaakt en vandaag kwam de uitslag; er is een forse afname van activiteit te zien, dus de chemo doet wat het moet doen. Heel fijn, dat had ook heel anders kunnen zijn. Ook de bloeduitslagen waren goed, dus meteen werd de 3e kuur besteld en meteen aan het infuus. Als alles goed gaat begin februari de vierde kuur en dat is dan hopelijk de laatste voorlopig. Verdere behandeling wordt dan vastgesteld.


Die hele chemo zooi is wat mij betreft echt geen feestje, met name de eerste week is echt geen pretje, echte chemische algehele lamlendigheid. Het hele lichaam doet raar en voelt ziek. Nou weet ik sommige lotgenoten die er veel minder last van hebben, maar anderen zeker ook echt veel meer. Dus wat dat betreft niet te veel klagen. Kort samengevat ben je ongeveer een week ziek en beroerd, knap je daar gedurende de tweede week weer van op en gaat het de derde week wel weer goed. Alleen qua energie blijft het nogal lastig voor zo’n bezig baasje als ik… Ook erg lastig was na de eerste kuur dat ik een trombose been opliep, erg lastig en pijnlijk. En ik liep al zo lekker na die bekkenamputatie… Gelukkig was het probleem met bloedverdunners snel onder controle. Ook had ik grote kans op een longembolie/ontsteking, maar dat is mij gelukkig bespaard gebleven. Ook vond ik het erg confronterend en een beetje uitzichtloos, maar daar ben ik gelukkig weer aardig


overheen.


Ondertussen gaat het na de nodige fysio therapie een stuk beter met lopen. Zonder krukken, niet meer als een kievit, maar meer als een eend…;) Ik heb zelfs al weer de eerste twee rondjes op de golfbaan gedaan… heerlijk na al die tijd te hebben gezeten en gestrompeld.

Ook ben ik vorige week weer begonnen te trainen voor de Alpe d’Huzes. Dat viel dus echt niet mee, mijn benen hebben echt totaal geen kracht en mijn conditie is echt belabberd. De chemo doet daar natuurlijk ook geen goed aan, dus de komende weken zal dat zeker niet beter worden. Dat gaat nog een hele uitdaging worden om in juni omhoog te kunnen tegen die berg, maar opgeven is geen optie! Al is het gezien Corona natuurlijk zeer twijfelachtig of dit evenement door zal gaan. Maar een beetje conditie opdoen kan geen kwaad…


Sowieso erg lastig die hele Corona, ik weet meerdere lotgenoten die Covid opliepen en er nu niet meer zijn, dat maakt ons wel erg voorzichtig. Ook de arts beaamde dit vanmorgen, de kans om het te krijgen is niet zozeer groter, maar de gevolgen kunnen dat in combinatie met chemo zeker wel zijn. Erg vervelend om zo voorzichtig met die hele situatie om te moeten gaan. Dus we spreken nog wel af, maar bij voorkeur tijdens een bos of strand wandeling


Nou ja en om dan maar te besluiten met een positief nieuwtje; wij hebben onlangs een leuk chaletje op de Veluwe gekocht, een mooi opknappertje en op een vreselijk leuk park. Dit is echt Marlon haar droom om daar met de kinderen en kleinkinderen te kunnen verblijven. Natuurlijk best een verrassende actie in onze situatie, dat snap ik zelf ook. Vier jaar geleden, net voor ik ziek werd keken we hier ook al naar, met de kennis van nu hadden we toen toch moeten kopen, dan nu maar. Maar in ieder geval genieten we nu al volop van het samen klussen in ons nieuwe huisje. Daar gaan we zeker weer een plaatje van maken. En dan maar hopen dat we er nog lang samen van kunnen genieten, maar zoals altijd gaan we daar voor.

En dooooooor!


Grts Anton en Marlon

bottom of page