Blog 20;Drie op een rij,weer een goede uitslag!

Terwijl ik dit type, zitten we nog een paar dagen voor de onvermijdelijke uitslagen van de gemaakte scans. Meer dan ooit is het spannend en ben ik bijna bang om aan te horen hoe het met de kanker gaat. Veel mensen vragen dan of ik wat voel, of ik me goed voel. Het antwoord is simpel, van kanker voel je niets tot het iets gaat verstoren. Dus dat ik me goed voel is helaas geen enkele garantie. Ik slik nu bijna 14 maanden Tagrisso, en dat is al ruim boven de gemiddelde werkingsduur van 10 maanden, dus elke scan en uitslag wordt spannender.

Nog drie dagen wachten op de uitslag.

De afgelopen maanden zijn best weer heel goed verlopen. Ik heb bijzondere dingen gedaan zoals natuurlijk de reis met Arjan naar de berggorilla’s in Oeganda, dikke vink op de bucketlist. Wat een geweldige reis en ongelooflijke ervaring is dit geweest. Bob had bedacht dat het voor z’n vader wel goed en leuk zou zijn om eens te bungyjumpen…nou ik laat me gerust niet kennen dus met klamme handjes ben ik 60m omhoog gegaan en ben gesprongen. Was uiteindelijk eerst doodeng maar daarna best geinig!

Zoals eerder gezegd, lichamelijk gaat het best hartstikke goed met me. Geestelijk wordt het wel steeds wat zwaarder. Zeker als ik berichten lees van lotgenoten waar het niet goed mee gaat of erger. Dit houdt echt een spiegel voor waar je liever niet in wil kijken…! Ik merk dat ik daar soms niet zo goed meer tegen kan, maar daarbij wil ik wel opmerken dat lotgenoten contact mij ook veel goeds brengt. Vrijwilligers werk voor Longkanker Nederland en het KWF geeft mij ook nog het idee dat ik wat nuttigs kan doen tegen kanker. Ook heel mooi was dat mijn oude schoolvriend Rene een sponsorloop ten gunste van mij had georganiseerd op zijn school. De opbrengst was voor het KWF. Ik heb een gesprek met de hele groep 7 en 8 gehad over kanker, heel boeiend, honderden vragen van hoe lang denky u nog te leven tot oor welke club bent u...

De afgelopen weken zijn we ook weer druk geweest met interviews voor ‘Nederland staat op tegen kanker’, de jaarlijkse wervingsactie van het KWF op TV. Van Marlon en mij is een mooi maar best heftig portretje gemaakt. Trots op mijn kanjer,die gaat toch maar mee in alles en vind dit zeker niet makkelijk om te doen, en dat is het ook niet. Op woensdag 15 mei, als de live uitzending is vanuit Den Bosch, dan zijn we erbij en komen ook Denise en Bob live op TV na het filmpje. Moeilijk voor ze, maar we doen dit allemaal voor het goede doel, nl het KWF. Dus kijken op de 15e, pak die telefoon, wordt lid en sta op tegen kanker! Dat kan ons allemaal raken!

Helaas hebben we een geplande vakantie naar Tenerife voor ons samen moeten annuleren. We voelden ons op dat moment allebei nou niet echt prettig en gerust om in het vliegtuig te stappen en op een eiland te gaan zitten. Heel jammer, maar gelukkig vermaken Marlon en ik ons samen in NL ook heel goed. Weer of geen weer.

Ondertussen is ook mijn arbeidsovereenkomst met Praxis beëindigd. In goed onderling overleg zoals dat dan heet. Maar eerlijk is eerlijk, geen kwaad woord over mijn nu ex werkgever. Ik heb er een leven lang voor mogen werken en ben altijd trots geweest op de club. Ook de uiteindelijke scheiding is keurig netjes, met wederzijds respect beëindigt. Gezien de omstandigheden is het niet anders.

Wel een tip aan iedereen,zorg dat je je financiën op orde hebt, ook voor als je onverhoopt ziek mocht worden. Gelukkig is in mijn geval alles heel netjes en goed geregeld, maar dat is zeker niet vanzelfsprekend. Ik kan hier wel een A4tje over vol schrijven...

En natuurlijk, ondanks alle zorgen en probleempjes, proberen we nog steeds zo veel mogelijk te genieten van al het moois dat er is. Natuurlijk allereerst kleine Mees die ondertussen bijna los loopt en lekker ondeugend wordt. Een prachtig ventje waar we helemaal gek van zijn. Voorop de fiets in het stoeltje… genieten! In juni gaan we een week met het hele gezin naar een huisje, kijk ik erg naar uit, fijn met z’n allen.

Ook het prachtige seizoen van mn cluppie Ajax geeft nog volop afleiding en plezier. Toch best bijzonder als je zulke zorgen hebt, dat een potje voetbal dan toch hartstikke leuk en ‘belangrijk’ kan zijn. En al hebben we de finale dan niet gehaald, het is en blijft een prachtig seizoen.

Donderdag 9 mei. Eindelijk de uitslag. Voor de eerste keer naar mijn nieuwe longarts dr Joop de Langen. Voordat we goed en wel binnen waren en een stoel pakten kwam het verlossende bericht; ’alles is rustig, zowel op de longfoto als die van de hersenen’! Echt een hele grote opluchting! Heel fijn dat de uitslag van de hersen MRI ook gelijk door werd gegeven.Ik had erg tegen de uitslag opgezien, ik ben immers ruim over de gemiddelde werkingsduur van mn medicatie en heb best wel wat last van symptomen die ik twee jaar geleden ook had. Dus ik vreesde echt voor slecht nieuws. De neuroloog gaat nog even kijken of er medicatie tegen de migraine is die gecombineerd kan worden met de kanker medicatie,dat hoor ik volgende week. Maar het voelt goed dat de artsen zo meedenken en doen Echt voor de allereerste keer zijn we allebei echt blij met dit bericht. Meer is er (helaas) niet te behalen, voor nu even rust en gaan we de zomer weer door!

Voor wie mijn nieuwe tel nr nog niet heeft, 0627177746 vanaf 10 mei.

Dus als alles goed gaat tot een volgende blog ergens in augustus!